ZICHTBAAR ZIJN

Ik verstopte me het liefst. In een hut, op het dak van de schuur. In mijn eigen wereld.

Want de echte wereld voelde niet veilig.

Ik schreef verhalen, in dagboekvorm, en dan heette ik Anna, en was ik heel vrolijk en populair. Met heel veel vrienden speelde ik hele dagen buiten. Ik had zelfs een skateboard.

In de echte wereld niet. Ik verstopte me het liefst. Gelukkig had ik één vriendin. Daar kwam ik tevoorschijn.

Nu kom ik al vele jaren steeds meer tevoorschijn. En steeds kom ik weer langs het verlangen me te willen verstoppen. Dat is oké, dat hoort bij mij. Maar ik voel ook een groot verlangen tevoorschijn te willen komen. Met mijn talenten, met wie ik ben.

Ik ben niet Anna, ik ben Afke, en vandaag heb ik een grote stap gezet in het zichtbaar zijn; de sticker op het raam van mijn praktijk hangt.

Het voelt spannend en stevig tegelijk. En van binnen doe ik een dansje.