Vandaag was zo’n dag.
Een dag van even ‘zus’ en even ‘zo’, en dan nog even ‘dit’ en daarna ‘dat’.
Maar ‘zus’ zei af, en ‘zo’ stond ineens te vroeg voor mijn deur, ‘dit’ tetterde daar doorheen: ‘ik moet nú!’ en ‘dat’ trok aan mijn mouw.
Stop.
Haal adem. Oke, zo ja, adem in, adem uit.
Ik parkeer wat er te parkeren valt en ga naar het bos met de honden. Honden zijn wandelende mind-full cursussen.
Ik loop, ik voel mijn voeten op de aarde, en ik kijk naar de honden. Ik hoor de vogeltjes in de bomen, ik ruik de geur van het bos.
Het werkt. Altijd. Ik zak in mijn lijf, het wordt stiller in mijn hoofd. Er ontstaat orde en rust.
Zo, stap voor stap. Hoe doe jij dat?
Recente reacties