ACCEPTEREN

Als je lijf niet doet wat jij wil, en daar is niet zo één, twee, drie iets aan te doen, dan krijg je al snel te horen dat het goed zou zijn het te accepteren.

Ik weet niet hoe dat voor jou is, maar bij mij roept dit advies de nodige weerstand op. Als ik die weerstand dan ga onderzoeken, dan voelt het woord accepteren als ‘opgeven’ en ‘je erbij neerleggen’.

En ‘opgeven/je erbij neerleggen’ voelt als ‘falen’. Je mag niet opgeven! Je moet namelijk strijden tegen je ziekte!

Oef.

Dan splits je dus. Kan je voelen wat er dan gebeurt?

Je ziekte wordt je vijand, je lijf wordt je vijand. Terwijl het je juist zo hard roept omdat het je nodig heeft, op een liefhebbende manier.

Nee, accepteren gaat over erkennen weet ik nu.

Erkennen dat je lijf je roept. Erkennen waar het pijn doet. Erkennen waar je een kramp voelt. Ermee in gesprek gaan. Luisteren. Wat heb je nodig? Wat kan ik voor je doen? Ik blijf bij je.

Wil jij onderzoeken wat jouw lijf jou wil vertellen? Je bent van harte welkom dit te komen onderzoeken op één van de Opstellingendagen Ziekte en Gezondheid in De Bilt. Op deze dagen werk ik samen met Eelco van Hulsen.